Teologia
W co wierzy nasz Kościół?
5 Sola Reformacji
Biblijną naukę Kościoła streszcza 5 zasad
Solus Christus
Jezus Chrystus, Boży Syn, to jedyny pośrednik pomiędzy Bogiem i człowiekiem, jedyny odkupiciel i głowa Kościoła. Tylko dzięki Jego męczeńskiej ofierze na krzyżu i pokonaniu śmierci jesteśmy zbawieni.
Sola Scriptura
Jedynym źródłem objawienia Bożego i prawd wiary jest Pismo Święte, które jest normą normującą inne normy m.in.: katechizmy, księgi wyznaniowe. Zasada ta wyklucza wszelkie objawienia prywatne.
Sola Gratia
Zbawienie nie jest czymś, na co możemy sobie zasłużyć. Zbawienie to dar, który Bóg daje człowiekowi bez żadnej jego zasługi - jedynie ze względu na swoją miłość do niego.
Sola Fide
Podstawą do usprawiedliwienia człowieka jest wiara. Przez wiarę chwytamy się wyciągniętej ku nam ręki Zbawiciela a on może wyciągnąć nas z władzy śmierci.
Solum Verbum
Człowiek przyswaja zbawcze dary ofiary Chrystusa poprzez działanie Ducha Świętego: przez Słowo i Sakramenty (Sakrament Chrztu i Wieczerzę Pańską). Gdy czytamy Słowo - Duch Święty wzbudza w nas wiarę. Gdy przyjmujemy Sakramenty - nasza wiara jest utwierdzana.
Wierzymy w zbawienie z łaski przez wiarę
Na zbawienie nie możemy sobie zasłużyć żadnymi czynami lub wyrzeczeniami. Biblia uczy nas, że by osiągnąć zbawienie z uczynków Zakonu (Bożego Prawa) trzeba by było od początku do końca życia całkowicie stosować się do jego nauki i pozostać doskonale czystym… a to nie udało się do tej pory żadnemu człowiekowi. Jedynie Jezus potrafił tego dokonać. Dlatego z naszej perspektywy Zakon nie daje nam możliwości zbawienia a jedynie poznanie naszego grzechu.
Z tego względu zbawienie człowieka możliwe jest tylko i wyłącznie dzięki pomocy Boga – to on wyciąga do nas rękę i pozwala nam podnieść się z upadku.
Kościoły nasze nauczają także, iż ludzie nie mogą być usprawiedliwieni przed Bogiem własnymi siłami, zasługami lub uczynkami, lecz bywają usprawiedliwiani darmo dla Chrystusa przez wiarę, gdy wierzą, że są przyjęci do łaski i że grzechy są im od puszczone dla Chrystusa, który swą śmiercią dał zadośćuczynienie za nasze grzechy. Tę wiarę Bóg poczytuje za sprawiedliwość przed swoim obliczem (Rzym. 3 i 4).
Oddajemy chwałę jedynie Bogu
Wierzymy, że nasza duchowość powinna koncentrować się przede wszystkim na samym Bogu. Z tego względu w naszych modlitwach zwracamy się bezpośrednio do Boga w Trójcy Świętej Jedynego – nie szukając przy tym pośredników.
Święci są w naszym Kościele stawiani za wzór do naśladowania a ich wiara jest dla nas źródłem duchowej inspiracji, lecz nigdy nie stawiamy ich z tego względu na równi z Bogiem ani nie traktujemy jako przekazicieli naszych modlitw do Boga. Wiemy, że tak samo jak Bóg kochał swoich świętych w przeszłości – tak samo kocha i nas dzisiaj; tak samo jak słyszał modlitwy ich serc – tak samo słyszy też nasze modlitwy.
Kościoły nasze uczą o czci świętych, iż świętych można stawiać jako wzór do naśladowania ich wiary i dobrych uczynków, zależnie od powołania; tak cesarz może naśladować przykład Dawida, prowadząc wojnę dla wypędzenia Turków z ojczyzny, jest bowiem takimże królem. Atoli Pismo święte nie uczy, abyśmy wzywali świętych lub ubiegali się o ich pomoc, jedynego bowiem Chrystusa stawia przed nami jako pośrednika, przebłaganie, najwyższego kapłana i orędownika. Jego to należy wzywać, bo przyrzekł, że wysłucha modlitw naszych; taka cześć najbardziej mu się podoba, zwłaszcza gdy się Go wzywa we wszelkiej niedoli: "Jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Boga"... itd. (I J 2)
Źródłem naszej wiedzy o Bogu jest Pismo
Obecność Boga możemy zauważyć w całym otaczającym nas świecie: ślad jego cudownej miłości jest widoczny w powiewie wiatru, wiosennym kwiecie czy choćby w nas samych (objawienie ogólne). Ale dokładnie o tym jaki jest Bóg, czego od nas oczekuje i czym chce nas obdarzyć – wiemy jedynie z Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu (objawienie szczegółowe). Dlatego nie szukamy informacji o Bogu czy oświecenia w prywatnych objawieniach różnych osób, tylko w Piśmie Świętym – bo w nim Bóg objawił nam swoją osobę najlepiej, jak to tylko jest dla nas możliwe do pojęcia.
Słowo Boże jest bowiem świętością nad wszystkimi świętościami, tak jedyną, jaką my, chrześcijanie, znamy i marny. Bo choćbyśmy mieli na jednej kupie kości wszystkich świętych lub święte i poświęcone szaty, nic by nam to nie pomogło, gdyż wszystko to jest rzeczą martwą, która nikogo nie może uświęcić. Lecz Słowo Boże jest tym skarbem, który wszystko uświęca, przez który oni sami, wszyscy święci, uświęceni zostali. (...) Trzeba pilnie rozpatrywać Słowo Boże i zajmować się nim, aby całe nasze postępowanie i życie kształtowało się według niego. (...) Dlatego mówię ustawicznie, iż nasze całe życie i uczynki, jeżeli mają się podobać Bogu i mają się nazywać świętymi, muszą się kształtować według Słowa Bożego.
Kościół Ewangelicko – Augsburski w Polsce należy do rodziny Kościołów luterańskich.
Ponad 500 lat temu, 31 października 1517r. w Wittenberdze, ks. Marcin Luter (mnich augustiański, doktor teologii) na drzwiach kościoła zamkowego przybił 95 tez. Nawoływały one do odnowy Kościoła Zachodniego (katolickiego)
w duchu Ewangelii. Luter sprzeciwiał się w nich sprzedaży odpustów (dzięki, którym za pieniądze można było nabyć zbawienie dla siebie bądź bliskich), a także szeroko występującym nadużyciom w Kościele. Zamiarem Lutra nie było stworzenie nowego wyznania, ale odnowa istniejącego Kościoła. Swoim wystąpieniem Luter rozpoczął wielką dysputę na temat Kościoła, ale także zapoczątkował okres zwany Reformacją.
Wkrótce Reformacja rozlała się na inne kraje Europy, a później świata. Marcin Luter przetłumaczył Biblię na język niemiecki (narodowy) aby zwykli ludzie mieli dostęp do Słowa Bożego, do którego dostęp w XVI w. był zarezerwowany jedynie dla nielicznych.
Marcin Luter (1882), obraz z zasobów Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych
Róża Lutra - symbol luteranizmu oraz całej reformacji
Skąd taka nazwa?
Ewangelicki od czysto zwiastowanej Ewangelii, Augsburski od wyznania wiary złożonego na sejmie w Augsburgu w 1530 r. Kościołami Ewangelickimi określano kościoły Reformacji, czyli Luterański (reformacja niemiecka), Kościół Ewangelicko-Reformowany (reformacja szwajcarska z Janem Kalwinem na czele). Nazwa protestancki pochodzi od protestu złożonego przez stany ewangelickie na sejmie w Spirze w 1529 r. Protestowali oni przeciwko uchwale zabraniającej przechodzenia na luteranizm.
Właśnie dlatego pod pojęciem „protestanci” w XVI w. pierwotnie rozumiano wyznawców: luteranizmu, kalwinizmu i anglikanizmu. Później z biegiem czasu pojęcie to rozszerzyło się na nowo powstające nurty ewangelikalne. W latach dwudziestych, krótko po wystąpieniu Lutra, Reformacja dociera na Ziemie Rzeczypospolitej, a jednym z głównych ośrodków staje się Śląsk Cieszyński.
Aktualnie na świecie żyje ok. 72 mln luteran pochodzących z 145 krajów. Zrzeszeni są w Światowej Federacji Luterańskiej.
Odpowiedzi na popularne pytania
LUTERANIE:
– wierzą w Trójjedynego Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego,
– czytają Pismo Święte (Stary Testament i Nowy Testament),
– uznają dwa sakramenty ustanowione przez Chrystusa – Sakrament Chrztu i Komunii Świętej (pod postacią chleba i wina),
– praktykują spowiedź powszechną, choć możliwa jest indywidualna,
– głową Kościoła, Zbawicielem i jedynym pośrednikiem jest Jezus Chrystus, który umarł na krzyżu Golgoty za grzechy wszystkich ludzi składając jedyną, niepowtarzalną ofiarę,
– w każdą niedziele i święta odprawiają nabożeństwa, a ich osią jest zwiastowanie Słowa Bożego, któremu towarzyszą modlitwy, śpiew i przystępowanie do Komunii Świętej,
– zmawiają Modlitwę Pańską oraz wyznania wiary (Apostolskie, Nicejsko-Konstantynopolitańskie, Atanazjańskie),
– wierzą w jeden, święty i powszechny Kościół, który jest społecznością wszystkich prawdziwie wierzących,
– obchodzą święta według kalendarza kościelnego m.in.: Święta Narodzenia Pańskiego, Wielkanoc (w tym Wielki Piątek), Święto Zesłania Ducha Świętego, Święto Wniebowstąpienia Pańskiego, Święto Trójcy Świętej, Święto Objawienia Pańskiego (Epifanii), Pamiątkę Reformacji, Pamiątkę Umarłych etc.
– nie praktykują kultu obrazów, relikwii i świętych,
– nie praktykują kultu maryjnego, Maria uznawana jest za wzór wiary i błogosławieństwa, Bożą rodzicielkę, dziewicę
Chcesz wiedzieć więcej o naszej Teologii?
Zapraszamy do kontaktu lub lektury Ksiąg Wyznaniowych!
Ramy teologii naszego Kościoła ustalają tzw. Księgi Wyznaniowe. Są one wykładnią nauki zawartej w Piśmie Świętym. W ich skład wchodzi 6 ksiąg:
Więcej informacji o nauce Kościoła znajdziesz również tutaj: luteranie.pl